Film "Czerwień Rubinu" to dość luźna adaptacja książki pod tym samym tytułem autorstwa pisarki Kerstin Gier. Niemiecka produkcja, zarówno jak i książka, docelowo skierowane są do nastolatek. Film powstał na fali rosnącej popularności wydanej trylogii. Historia o podróżach w czasie, zawierająca elementy romansu oraz przekazywane z pokolenia na pokolenie tajemnice, także zamyka się w trzech filmach. "Czerwień Rubinu" jest pierwszym z nich.
Gwendolyn Shepherd - uczennica londyńskiego liceum – sądzi, że jest zwykłą nastolatką. Nietypowa jest przede wszystkim rodzina Gwendolyn. Wielką tajemnicą, jest to, że od wieków wśród krewnych, a konkretnie w linii żeńskiej rodu, dziedziczy się gen umożliwiający podróże w czasie. Zarówno cała rodzina, jak i sama Gwendolyn są przekonani, że dar ten odziedziczyła rówieśnica naszej bohaterki - jej kuzynka, Charlotte Montrose. I chociaż Charlotte zadziera nosa, została gruntownie wykształcona i przygotowana na wypadek swoich odwiedzin we wcześniejszej epoce. Tym większe jest zdumienie, gdy okazuje się, iż to Gwendolyn niespodziewanie cofa się w przeszłość. Gwen i Gideon – podróżnik w czasie w linii męskiej rodu de Villiers – otrzymują kolejne misje do wykonania w przeszłości. Wkrótce dziewczyna staje się coraz bardziej świadoma tego, kim są inni podróżnicy w czasie, do czego służy maszyna zwana chronografem oraz co planuje tajemniczy hrabia de Saint Germain.
"Czerwień Rubinu" to intrygujący wstęp, ale już w tej pierwszej części widzimy, że historia odbiega od książkowego pierwowzoru. Główny zamysł został utrzymany, ale fabularnych zmian jest bardzo wiele. Z drugiej strony role dla książkowych postaci zostały trafnie obsadzone. Maria Ehrich w roli Gwendolyn Shepherd radzi sobie zupełnie nieźle, dzięki niej postać jest wyrazista i zadziorna. Jannis Niewöhner jako ujmujący, a czasem arogancki Gideon też wypada poprawnie.
Największe błędy, jakie można zarzucić filmowcom to zmiany w wydarzeniach lub pomieszanie ich kolejności, pootwieranie niektórych wątków i ich nie zamknięcie, brak wyjaśnienia na masę pojawiających się pytań i brak logiki. Odpowiedzią na te zarzuty może być niski budżet niemieckiej produkcji. Powoduje to jednak słuszne wrażenie poirytowania u widza. A takie właśnie uczucie pozostaje po zapoznaniu się już z całą filmową trylogią. Niestety młodzi aktorzy nie byli w stanie udźwignąć tak poplątanej i rozkopanej historii, co czyni ją skierowaną przede wszystkim do najwierniejszych fanek.
Gwendolyn Shepherd - uczennica londyńskiego liceum – sądzi, że jest zwykłą nastolatką. Nietypowa jest przede wszystkim rodzina Gwendolyn. Wielką tajemnicą, jest to, że od wieków wśród krewnych, a konkretnie w linii żeńskiej rodu, dziedziczy się gen umożliwiający podróże w czasie. Zarówno cała rodzina, jak i sama Gwendolyn są przekonani, że dar ten odziedziczyła rówieśnica naszej bohaterki - jej kuzynka, Charlotte Montrose. I chociaż Charlotte zadziera nosa, została gruntownie wykształcona i przygotowana na wypadek swoich odwiedzin we wcześniejszej epoce. Tym większe jest zdumienie, gdy okazuje się, iż to Gwendolyn niespodziewanie cofa się w przeszłość. Gwen i Gideon – podróżnik w czasie w linii męskiej rodu de Villiers – otrzymują kolejne misje do wykonania w przeszłości. Wkrótce dziewczyna staje się coraz bardziej świadoma tego, kim są inni podróżnicy w czasie, do czego służy maszyna zwana chronografem oraz co planuje tajemniczy hrabia de Saint Germain.
"Czerwień Rubinu" to intrygujący wstęp, ale już w tej pierwszej części widzimy, że historia odbiega od książkowego pierwowzoru. Główny zamysł został utrzymany, ale fabularnych zmian jest bardzo wiele. Z drugiej strony role dla książkowych postaci zostały trafnie obsadzone. Maria Ehrich w roli Gwendolyn Shepherd radzi sobie zupełnie nieźle, dzięki niej postać jest wyrazista i zadziorna. Jannis Niewöhner jako ujmujący, a czasem arogancki Gideon też wypada poprawnie.
Największe błędy, jakie można zarzucić filmowcom to zmiany w wydarzeniach lub pomieszanie ich kolejności, pootwieranie niektórych wątków i ich nie zamknięcie, brak wyjaśnienia na masę pojawiających się pytań i brak logiki. Odpowiedzią na te zarzuty może być niski budżet niemieckiej produkcji. Powoduje to jednak słuszne wrażenie poirytowania u widza. A takie właśnie uczucie pozostaje po zapoznaniu się już z całą filmową trylogią. Niestety młodzi aktorzy nie byli w stanie udźwignąć tak poplątanej i rozkopanej historii, co czyni ją skierowaną przede wszystkim do najwierniejszych fanek.
Moja ocena:
5
Czy uznajesz tę recenzję za pomocną?
Pobierz aplikację Filmwebu!
Odkryj świat filmu w zasięgu Twojej ręki! Oglądaj, oceniaj i dziel się swoimi ulubionymi produkcjami z przyjaciółmi.
